:: Jednostki niemieckie i radzieckie, biorące udział w bitwie o Wrocław

Breslau stanowił siedzibę dowództwa VIII Okręgu Wojskowego (Wehrkreis) oraz Okręgu Lotniczego (Luftgau) i znajdował się w nim duży garnizon (około 30 jednostek garnizonowych i zapasowych, oficerska szkoła lotnicza, szkoły podoficerskie dla WH i SS i garnizony wartownicze). W trakcie narastania zagrożenia ze wschodu, do Breslau przerzucono jednostki szkolne i zapasowe z okolicy: głównie szkół podoficerskich z Oleśnicy, Strzegomia, Świdnicy i Ząbkowic Śląskich. Oprócz tego napływały tu szczątki jednostek wycofujących się, bądź ewakuowanych ze wschodu. Z tych oddziałów sformowano osiem pułków piechoty (biorących nazwy od swoich dowódców):
- Schulz,
- Reinkober,
- Kersten,
- Mohr,
- Göllnitz (później nazywany Hanf, a jeszcze później Velhagen),
- Sauer,
- Wehl,
- Besslein (pułk SS).

Południowo-wschodnie rubieże Wrocławia (miasto Siechnice) - linia obrony pułku Schulz we wczesnej fazie walk.

Ponadto sformowano: trzy grupy artylerii, oddział ppanc, pułk saperów, pułk łączności oraz jednostki zaopatrzeniowe, budowlane i sanitarne. Dodatkowo wszystkie te oddziały powiększono, ściągając do nich urlopowiczów, rekonwalescentów, żołnierzy odłączonych od swych macierzystych jednostek i tym podobnych.
Ponadto w Breslau stacjonowały elementy 269 Dywizji, które nie zdołały się w całości przebić przez zamykający się wokół miasta pierścień, przez co wewnątrz twierdzy pozostały: 8 batalion piechoty 269 DP, 311 Brygada Dział Pancernych 269 DP oraz dywizjon haubic 105 mm.

Kraftborn (dzisiejsze Siechnice) - tablica z nazwą miejscowości, w której walczyli żołnierze 609 Dywizji Piechoty.

Już po rozpoczęciu oblężenia, drogą powietrzną przerzucono dwa bataliony spadochroniarzy: II batalion 25 pułku strzelców spadochochronowych i III batalion 26 pułku strzelców spadochronowych.
Nie można zapomnieć również o Volkssturmie, który składał się z 38 batalionów, po 4 kompanie każdy, i oddany był pod komendę Obergruppenfuhrera SA Herzoga. Dodatkowo miejscowy dowódca Hitler Jugend, Hirsch, sformował dwa bataliony HJ.

Obsługa MG34 z pułku SS Besslein.

Po stronie radzieckiej walczyły następujące oddziały 1 Frontu Ukraińskiego:
218 Dywizja Piechoty, walcząca w rejonie Bielany-Bieńkowice, 309 Dywizja Piechoty, walcząca w rejonie Klecina-Oporów-Muchobór, 359 Dywizja Piechoty, walcząca w rejonie Muchobór-Strachowice oraz 181 Dywizja Piechoty, walcząca w rejonie Maślice-Żerniki.
Dalej, na południowo-wschodnich rubieżach (linia Trestno - Mokry Dwór - Bieńkowice) walczył 34 Korpus Piechoty 5 Armii Gwardii 1 Frontu Ukraińskiego. Naprzeciwko pułków Reinkober i Schulz z 609 Dywizji Piechoty, między Brochowem a Radwanicami stała 273 Dywizja Piechoty pod dowództwem pułkownika Dimitrija Simkina. Na prawym brzegu Odry, stała 294 Dywizja Piechoty wchodząca w skład 52 Armii.

Szturm żołnierzy radzieckich z 273 Dywizji Piechoty na stację kolejową Wrocław-Brochów.

powrót